Sunday, December 29, 2013
Wednesday, December 25, 2013
Tuesday, December 17, 2013
Sanku Sir... Happy Birthday!
శంకుగారి పుట్టినరోజు సందర్భంగా ఓ రెండు మాటలు!
'మీ ఇంటికి రావచ్చా... మీతో కాస్త మాట్లాడాలి' అని ఎవరైనా ఫోన్ చేస్తే... నిజం చెప్పొద్దు సవాలక్ష ఆలోచిస్తాను (అతనికి నేను టైమ్ కేటాయింగలనా లేదా! అతను వస్తే నేను చేసుకుంటున్న పనికి ఏమైనా అంతరాయం కలుగుతుందా! లేక బయటకు వెళ్ళాల్సిన పనిని వాయిదా వేసుకోవాల్సి వస్తుందా... ఇలా).
కానీ పాతికేళ్ళ క్రితం పరిచయం అయిన శంకుగారితో నా అనుభవం వేరు. ఆయన స్టేట్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్ కాబట్టి ఆదివారం ఉదయం నేను ఫోన్ చేసి... 'సార్ మీ ఇంటికి రావచ్చా... కాసేపు మాట్లాడదామని ఉంది' అని అంటే చాలు సెకన్ కూడా పాజ్ ఇవ్వకుండా 'ఓ యస్... తప్పకుండా రండీ' అని సమాధానం చెప్పేవారు. నారాయణగూడాలోని 'జాగృతి' పత్రిక ఆఫీసులో ఉండే నేను, బాగ్ అంబర్ పేటలోని ఆయన ఇంటికి ఆగమేఘాల మీద చేరుకునే వాడిని.
1984లో క్రోక్విల్ హాస్యప్రియ చూసి... దాని అభిమానిని అయిపోయి... ఆ పత్రిక ద్వారానే కార్టూనిస్టుగా తెలుగు పాఠకులకు పరిచయం అయిన వాడిని కాబట్టి... ఆ పత్రిక సంపాదకులైన శంకుగారిని, ఆ పత్రిక కార్యాలయాన్ని చూడాలనే కోరిక నాకు బలంగా ఉండేది. మచిలీపట్నం నుండి విద్య, ఉద్యోగ రీత్యా 1989లో హైదరాబాద్ వచ్చాక శంకు గారిని కలిశాను. కార్టూన్ల గురించి, వాటిని గీసే పెద్దల గురించిన నా అజ్ఞానమంతా ఆయన దగ్గర వెళ్లబోసుకునే వాడిని. ఆయన చక్కగా నవ్వుతూ, ఓపికగా సమాధానాలు ఇస్తూ ఉండేవారు. మధ్యలో ఆయన శ్రీమతి శోభా శంకర్ గారూ వేడి వేడి కాఫీని అందించేవారు.
''సార్... మన 'హాస్యప్రియ' కోసం నేనేమైనా చేయగలిగితే చెప్పండి. ఆనందంగా చేస్తాను. చివరకు ఫ్రూఫ్స్ చూడమన్నా సంతోషంగా చూస్తాను'' అని శంకు గారిని అడుగుతుండే వాడిని.
'ఫర్వాలేదు లెండీ... నేను చూసుకోగలను'... అంటుండేవారు. 'వన్ మ్యాన్ ఆర్మీ'గా ఆయన తన భుజస్కంధాల మీదే ఆ పత్రికను చివరి వరకూ నడిపారు. కొంత కాలానికి 'హాస్యప్రియ' ఆగిపోయింది.
అప్పటికే పత్రికా రంగంలో ఉన్న నేను ఓ పత్రికను సొంతంగా నడపడంలోని సాదక బాధకాలు తెలుసుకున్నాను కాబట్టి పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోగలిగాను. అయితే నాకిష్టమైన, నన్ను కార్టూనిస్టుగా పరిచయం చేసిన 'హాస్యప్రియ' మూతపడిందనే బాధ ఇప్పటికీ మనసులో ఓ మూల ముల్లులా గుచ్చుకుంటూనే ఉంటుంది. ఆ పత్రికను శంకు గారు పునః ప్రారంభిస్తే చూడాలనే కోరిక అలానే ఉండిపోయింది. పాతికేళ్ళ మా పరిచయం ఇంకా తాజాగా ఉందంటే దానికి శంకూ గారే కారణం. 'హాస్యప్రియ' పత్రిక ఆగిపోయినా... తోటి కార్టూనిస్టులను ప్రోత్సహించే పని ఆయన ఇప్పటికీ చేస్తూనే ఉన్నారు.
శంకుగారికి జన్మదిన శుభాకాంక్షలు!
'మీ ఇంటికి రావచ్చా... మీతో కాస్త మాట్లాడాలి' అని ఎవరైనా ఫోన్ చేస్తే... నిజం చెప్పొద్దు సవాలక్ష ఆలోచిస్తాను (అతనికి నేను టైమ్ కేటాయింగలనా లేదా! అతను వస్తే నేను చేసుకుంటున్న పనికి ఏమైనా అంతరాయం కలుగుతుందా! లేక బయటకు వెళ్ళాల్సిన పనిని వాయిదా వేసుకోవాల్సి వస్తుందా... ఇలా).
కానీ పాతికేళ్ళ క్రితం పరిచయం అయిన శంకుగారితో నా అనుభవం వేరు. ఆయన స్టేట్ గవర్నమెంట్ ఆఫీసర్ కాబట్టి ఆదివారం ఉదయం నేను ఫోన్ చేసి... 'సార్ మీ ఇంటికి రావచ్చా... కాసేపు మాట్లాడదామని ఉంది' అని అంటే చాలు సెకన్ కూడా పాజ్ ఇవ్వకుండా 'ఓ యస్... తప్పకుండా రండీ' అని సమాధానం చెప్పేవారు. నారాయణగూడాలోని 'జాగృతి' పత్రిక ఆఫీసులో ఉండే నేను, బాగ్ అంబర్ పేటలోని ఆయన ఇంటికి ఆగమేఘాల మీద చేరుకునే వాడిని.
1984లో క్రోక్విల్ హాస్యప్రియ చూసి... దాని అభిమానిని అయిపోయి... ఆ పత్రిక ద్వారానే కార్టూనిస్టుగా తెలుగు పాఠకులకు పరిచయం అయిన వాడిని కాబట్టి... ఆ పత్రిక సంపాదకులైన శంకుగారిని, ఆ పత్రిక కార్యాలయాన్ని చూడాలనే కోరిక నాకు బలంగా ఉండేది. మచిలీపట్నం నుండి విద్య, ఉద్యోగ రీత్యా 1989లో హైదరాబాద్ వచ్చాక శంకు గారిని కలిశాను. కార్టూన్ల గురించి, వాటిని గీసే పెద్దల గురించిన నా అజ్ఞానమంతా ఆయన దగ్గర వెళ్లబోసుకునే వాడిని. ఆయన చక్కగా నవ్వుతూ, ఓపికగా సమాధానాలు ఇస్తూ ఉండేవారు. మధ్యలో ఆయన శ్రీమతి శోభా శంకర్ గారూ వేడి వేడి కాఫీని అందించేవారు.
''సార్... మన 'హాస్యప్రియ' కోసం నేనేమైనా చేయగలిగితే చెప్పండి. ఆనందంగా చేస్తాను. చివరకు ఫ్రూఫ్స్ చూడమన్నా సంతోషంగా చూస్తాను'' అని శంకు గారిని అడుగుతుండే వాడిని.
'ఫర్వాలేదు లెండీ... నేను చూసుకోగలను'... అంటుండేవారు. 'వన్ మ్యాన్ ఆర్మీ'గా ఆయన తన భుజస్కంధాల మీదే ఆ పత్రికను చివరి వరకూ నడిపారు. కొంత కాలానికి 'హాస్యప్రియ' ఆగిపోయింది.
అప్పటికే పత్రికా రంగంలో ఉన్న నేను ఓ పత్రికను సొంతంగా నడపడంలోని సాదక బాధకాలు తెలుసుకున్నాను కాబట్టి పరిస్థితిని అర్థం చేసుకోగలిగాను. అయితే నాకిష్టమైన, నన్ను కార్టూనిస్టుగా పరిచయం చేసిన 'హాస్యప్రియ' మూతపడిందనే బాధ ఇప్పటికీ మనసులో ఓ మూల ముల్లులా గుచ్చుకుంటూనే ఉంటుంది. ఆ పత్రికను శంకు గారు పునః ప్రారంభిస్తే చూడాలనే కోరిక అలానే ఉండిపోయింది. పాతికేళ్ళ మా పరిచయం ఇంకా తాజాగా ఉందంటే దానికి శంకూ గారే కారణం. 'హాస్యప్రియ' పత్రిక ఆగిపోయినా... తోటి కార్టూనిస్టులను ప్రోత్సహించే పని ఆయన ఇప్పటికీ చేస్తూనే ఉన్నారు.
శంకుగారికి జన్మదిన శుభాకాంక్షలు!
Sunday, December 15, 2013
'Bunny n Cherry' movie review
బ్రెయిన్ సిమ్ ను డామేజ్
చేసే
‘బన్ని ఎన్ చెర్రి’!
జంధ్యాల దర్శకత్వం వహించిన ‘రావు గోపాల్రావు’
సినిమా జ్ఞాపకం ఉందా! హిస్టరీ లెక్చరర్ అయిన రావు
గోపాలరావు ఆత్మ, కాలేజీ స్టూడెంట్ చంద్రమోహన్ లోకి… చంద్రమోహన్ ఆత్మ రావు గోపాలరావులోకి పరకాయ ప్రవేశం చేసేస్తాయి. అక్కడి నుండి ఎలాంటి పరిణామాలను చోటు చేసుకున్నాయన్నదే ఆ సినిమా ప్రధాన కథాంశం.
సరిగ్గా అదే తరహా కథను తీసుకుని దానికో సైంటిఫిక్ రీజన్ కలరింగ్ ఇస్తూ
తీసిన సినిమా ‘బన్ని ఎన్ చెర్రి’. రచయితగా గొప్ప పేరు తెచ్చుకున్న జంధ్యాల,
ఆ తర్వాత దర్శకుడిగానూ ఎన్నో కమర్షియల్ సక్సెస్ లు ఇచ్చారు. అలాంటి వ్యక్తి సైతం ‘రావు గోపాలరావు’ సినిమాను సక్సెస్ చేయలేకపోయారు. కానీ ఏ ధైర్యంతో ఆ తరహా
కథాంశాన్ని, అదీ కొత్త దర్శకుడితో సినిమాగా తీసి సక్సెస్ ఇవ్వగలనని
నిర్మాత భావించాడో ఆ దేవుడికే తెలియాలి!
బన్ని చక్కగా చదువుకుని, ఓ సాఫ్ట్ వేర్ కంపెనీలో
ఉద్యోగం చేసే బుద్ధిమంతుడు. చెర్రీ ఇంజరీనింగ్ పూర్తి చేసి స్నేహితులతో
టైమ్ పాస్ చేసే కుర్రాడు. ఓ రోజు అర్థరాత్రి జరిగిన యాక్సిడెంట్
లో వీరిద్దరూ తీవ్రంగా గాయపడతారు. బ్రెయిన్ కూడా బాగా దెబ్బ తింటుంది.
అయితే ఒకరి బ్రెయిన్లోని మెమొరీ సెల్స్ మరొకరికి మార్చితే బతికి బట్టకట్టే
అవకాశం ఉందని న్యూరోసర్జన్ చెబుతాడు. ‘ప్రాణాలు కాపాడటం ప్రధానం,
మెమొరీ ఛేంజ్ అయితే ఏమిలే’ అని భావించిన డాక్టర్
ఆపరేషన్ చేసేస్తాడు. దాంతో రూపం చెర్రీదైనా బ్రెయిన్ మాత్రం బన్నీది.
అలానే ఆకారం బన్నీది అయినా… అతని జ్ఞాపకాలన్నీ
చెర్రీకి సంబంధించినవే. అతనిలా ఇతనూ… ఇతనిలా
అతనూ ప్రవర్తించడం చూసి కుటుంబ సభ్యులు, స్నేహితులు, వారి ప్రియురాళ్ళు కంగారు పడతారు. అక్కడ నుండి ఈ కుర్రాళ్ళ
జీవితాలు ఎలాంటి మలుపులు తిరిగాయి? తిరిగి వారు ఎలా మామూలు మనుషులు
అయ్యారన్నదే మిగతా కథ.
ఓ అసాధారణ విషయాన్ని సామాన్య ప్రేక్షకుడికి
అందించాలంటే ఎంతో హోమ్ వర్క్ చేయాలి.
కానీ ఈ సినిమా చూస్తుంటే ఆడుతూ పాడుతూ… సరదా సరదాగా
తీసేసినట్టుగా అనిపిస్తుంది. పోనీ నటీనటులతో అయినా ఏమైనా పరిపక్వత
ఉందా అంటే అదీ లేదు. బన్ని గా ప్రిన్స్, చెర్రిగా మహత్ రాఘవేంద్ర ఏ స్థాయిలోనూ మెప్పించలేదు. కథానాయికలో సభ కాస్త ఫర్వాలేదనిపిస్తుంది.
కృతి ఓవర్ యాక్షన్ తట్టుకోవడం కష్టమే. మెమొరీ ఛేంజ్
ఆపరేషన్ గురించి యండమూరి లాంటి వ్యక్తితో చెప్పిస్తే ఆడియెన్స్ కన్వెన్స్ అవుతారని
దర్శకుడి భావించాడేమో కానీ… అది సఫలం కాలేదు. సుమన్, బ్రహ్మానందం, గౌతంరాజు,
పోసాని, అపూర్వ, జూనియర్
ఎస్వీయార్ వంటి వారు ఉన్నా ఆ పాత్రలు ఏమాత్రం పండలేదు. శ్రీవసంత్
సంగీతమూ సో…సో…గానే ఉంది. మొత్తం మీద ఆడియెన్స్ బ్రెయిన్ సిమ్ ను డామేజ్ చేయడానికే ఈ సినిమా తీసినట్టున్నారు
దర్శక నిర్మాతలు రాజేశ్ పులి, హారున్ గని!
'Second Hand' Movie review
‘సెకండ్’ హాఫ్ ‘హ్యాండ్’
ఇచ్చింది!
కిశోర్ తిరుమలను దర్శకుడిగా పరిచయం చేస్తూ పూర్ణ నాయుడు నిర్మించిన
సినిమా ‘సెకండ్
హ్యాండ్’. రచయితగా మంచి పేరు తెచ్చుకుని, ‘వాంటెడ్’ మూవీతో దర్శకుడిగానూ మారిన బివియస్ రవి ఈ సినిమాకు
సహ నిర్మాత! ఓ రచయిత సొమ్ములు పెట్టి సినిమా తీశాడనే సరికీ అందులో
ఏదో విషయం ఉంటుందను కోవడం సహజం. పైగా ఈ సినిమా ప్రమోషన్ లో భాగంగా
సింగిల్ షాట్ లో తీసిన ‘సుబ్బారావు…’ పాట
గురించి సినీ ప్రముఖులు ఊదర గొట్టేశారు. ఇవన్నీ చూసిన వాళ్లకు
పేరుకు ‘సెకండ్ హ్యాండే’ అయినా…
ఇదేదో ఫస్ట క్లాస్ మూవీ అయి ఉంటుందనే నమ్మకం కలిగింది. అయితే… ఈ రొమాంటిక్ కామెడీ ఎంటర్ టైనర్ ప్రేక్షకుల్ని
ఆకట్టుకోవడంలో విఫలమైంది.
కథ విషయానికి వస్తే…
ఇది మూడు జంటల ప్రేమ కథ. ఫ్రీలాన్స్ ఫోటోగ్రాఫర్
సంతోష్ బాగా డబ్బున్న దీపు అనే అమ్మాయిని ప్రేమిస్తాడు. అతనిలోని
సిన్సియారిటీని చూసి, ఆమె కూడా ప్రేమలో పడిపోతుంది. తండ్రి ఓ పెద్ద సంబంధం చూపించినా, సంతోష్ ను పెళ్ళి చేసుకోవడానికే
సిద్ధపడుతుంది. అయితే దీపు తనను ఎక్కడ రిజెక్ట్ చేస్తుందోననే
అనుమానంతో, శారీరకంగా ఆమెకు దగ్గరవ్వాలని సంతోష్ ప్రయత్నిస్తాడు.
ఆ పథకం బెడిసికొట్టి దీపు అతనికి దూరమవుతుంది. దాంతో ఆత్మహత్య చేసుకోవాలనుకుంటాడు. అదే సమయంలో అతని
జీవితంలోకి సుబ్బారావనే అపరిచితుడు ప్రవేశిస్తాడు. స్వేచ్ఛ అనే
అమ్మాయితో తను జరిపిన ప్రేమాయణం గురించి వివరించి, ఆత్మహత్య చేసుకోవాల్సి
అవసరం లేదని, అటువంటి అమ్మాయిలకు బుద్ధిచెప్పాలని మందలిస్తాడు.
అప్పుడే వీరిద్దరికీ సహస్ర తారసపడుతుంది. ఓ చిన్న
పాటి గొడవ తారస్థాయికి చేరుకుని వీరు ముగ్గురూ ఆస్పత్రికి వెళ్లాల్సిన పరిస్థితి వస్తుంది.
అక్కడి డాక్టర్ పోసానికి సహస్ర తన ప్రేమకథను చెబుతుంది. ఇద్దరు స్నేహితులలో ఎవరిని పెళ్ళి చేసుకోవాలో తెలియక ఎలా సతమతమౌందీ వివరిస్తుంది.
సంతోష్, సుబ్బారావు, సహస్ర సమస్యలకు పోసాని ఎలాంటి పరిష్కారం
చూపించార్నదే సినిమా పతాక సన్నివేశం.
ప్రధమార్థంలో సంతోష్, సుబ్బారావు ప్రేమకథలను చాలా సరదాగా నడిపిన
దర్శకుడు ద్వితీయార్థంలో సహస్ర కథను ఆకట్టుకునే రీతిలో నడపడంలో విఫలమయ్యాడు.
దాంతో ‘సెకండ్ హ్యాండ్’ ద్వితీయార్థం
ఆడియెన్స్ కు హ్యాండిచ్చినట్టుగా అయిపోయింది. ఈ సినిమాలోని కొత్తదనం ఏమంటే దీపు,
స్వేచ్ఛ, సహస్ర పాత్రలను ఒకే అమ్మాయితో చేయించడం.
విశేషం ఏమంటే మూడు పాత్రలను
ధన్య బాలకృష్ణ సమర్థవంతంగా పోషించింది. ‘సెవెన్త్ సెన్స్’,
‘లవ్ ఫెయిల్యూర్’ వంటి డబ్బింగ్ సినిమాలలోనూ,
‘సీతమ్మ వాకిట్లో సిరిమల్లెచెట్టు’, ‘చిన్ని చిన్ని
ఆశ’ చిత్రాలలో ప్రాధాన్యం ఉన్న పాత్రలను పోషించిన ధన్య ఈ సినిమా
మొత్తం తానే అయి నడిపింది. ఇక ప్రధాన పాత్రలను సుధీర్ వర్మ,
కిరీటి, శ్రీవిష్ణు, అనోజ్
రామ్ పోషించారు. నటీనటులంతా పాత్రల పరిధి మేరకు చక్కగానే నటించారు.
రవిచంద్ర సంగీతం ఫర్వాలేదనిపిస్తుంది. సినిమా టైటిల్
కార్డులో ప్లేచేసే ‘సుబ్బారావు…’ సాంగ్
ట్యూన్ బాగుంది. మూడు
ప్రేమకథలను కొత్తగా తెరపై చూపించాలనే దర్శకుడి ఆలోచన మంచిదే అయినా… దానిని ప్రేక్షకామోదకర రీతిలో చూపించడంలో విఫలమయ్యాడు!
Subscribe to:
Posts (Atom)